Siem Reap

De reis naar Siem Reap ging eigenlijk best voorspoedig. Ik heb volgens mij echt geluk met het reizen, want hoor dat het vaak drama is. Om 8.00 uur ben ik samen met een meisje die ik leerde kennen met de boot van het eiland terug naar het vaste land gegaan. Daar liepen we naar het busstation en kochten een kaartje voor de bus naar de grens van Laos/Cambodja, wat maar 20 kilometer was. Eenmaal daar aangekomen moesten we eerst een stempel halen om uit Laos te komen, dit was $2. Daarna liepen we dus Laos uit en Cambodja binnen door een weg van ongeveer 300 meter. Aan de Cambodjaanse kant van de grens wilde ze $1 verdienen voor een health check. We hadden hierover gehoord en ze zeiden dat we gewoon door moesten lopen zonder aandacht te schenken aan de schreeuwende douaniers. Toen we dit probeerde werden we achterna gelopen en moesten we omkeren, iets wat misschien nieuw is? Want na alle verhalen hoorde we dat ze je niet achterna komen. Na een lange discussie van het meisje met de douanier heeft ze uiteindelijk toch betaald. We wilde geen drama maken voor $1, maar het gaat om het principe. Ze checken je niet maar je krijgt gewoon meteen een gezondheidsverklaring, die je daarna niet meer laat zien, erg vreemd dus. Ik hoefde niet te betalen omdat ik mijn vaccinatieboekje bij me had. Daarna liepen we naar het visa loket en daar moesten we een formulier invullen en betaalde $35 voor onze visa. Daarna liepen we door voor de stempel en hoefde daar niets voor te betalen. Binnen minder dan een half uur waren we er doorheen, terwijl we hadden gelezen dat het soms uren kan duren. Ze proberen je vaak op te lichten door in de bus om je paspoort te vragen, zodat zij je visa gaan regelen. Dit gaat zogenaamd sneller, maar de bus mensen kwam tegelijk met ons aan aan de andere kant. Dit kost je $5 en gaat rechtstreeks in de zal van de travel agents. Echte oplichters dus! Wij deden het op eigen houtje, ging net zo snel en je bespaart ook geld. Na de grens liepen we naar de parkeerplaats waar we een ticket boekte voor een minivan naar Siem Reap. Dit was een reis van 6 uur, maar duurde veel langer. Dit kwam omdat ze na 1 uur rijden de bus gingen wisselen. Dit is omdat de weg daarheen heel slecht is, maar vanaf dat punt is een nieuwe en goede weg aangelegd naar Siem Reap om toeristen sneller te kunnen vervoeren. We wisselde dus naar een betere bus voor die weg. We konden daar lunchen, terwijl de bus werd omgewisseld. We kregen 1 uur voor lunch, maar vertrokken pas 2,5 uur later. De chauffeur reed echt als een idioot, maar daardoor ging het wel sneller.

Rond 20.00 kwamen we aan in Siem Reap. Daar hadden we tuktuks die ons gratis naar het hostel brachten. Ik kwam rond 20.30 aan en was eigenlijk al over mijn honger heen. Ook was ik moe van de lange dag reizen, dus na nog wat gelezen te hebben ben ik gaan slapen. Natuurlijk werd ik midden in de nacht wakker met ontzettende trek, maar was te lui om zo laat eten te gaan zoeken. Het hostel was één van de beste toe nu toe. De bedden roken naar wasmiddel en waren erg schoon, de bedden hadden gordijnen voor privacy en ook de douches en toiletten waren erg schoon. Elke dag verschoonde ze het bed en kreeg je een schone handdoek, dat voor maar $5 per nacht!

De volgende dag besloot ik wat rond te gaan lopen door de stad. Na het ontbijt ben ik gaan lopen en heb wat foto's gemaakt, ijsje gegeten en nog meer rondgelopen. In de stad zelf is niet heel veel te zien dus ik was rond de middag alweer terug. Ik kwam een meisje tegen waar ik in Laos mee optrok en een vriend van haar was ook gekomen. We spraken af om s'avonds naar een benefietconcert te gaan in het kinderziekenhuis Kantha Bopha. Dit is een ziekenhuis opgericht door een arts uit Zwitserland. Ondertussen hebben ze 5 filialen in Cambodja, waar ze gratis kinderen behandelen. Veel kinderen komen daar met dengue, malaria of tuberculose. Ze worden hier gratis behandeld en daar is dus geld voor nodig. Dit doen ze onder andere door elke zaterdag avond een concert te geven. De arts, Dr. Beat Richner, speelt cello en verteld tussendoor over het ziekenhuis. Daarna laten ze een film zien over het oprichten van het ziekenhuis. De entree is gratis en ze hopen op donaties wanneer je vertrekt. Het was een interessante avond en we hebben ook wat geld gedoneerd. Je kon ook bloed doneren, omdat ze dat hard nodig hebben. Helaas konden we geen bloeddonatie doen omdat ik de pil slik en nu ook malariatabletten. Na het concert gingen we nog even langs de avondmarkt en the pub street. Toen zijn we gaan slapen om de volgende dag uitgerust Angkor Wat te bezoeken.

De tempels van Angkor zijn natuurlijk de highlight van Cambodja. Door deze tempels is het toerisme op gang gekomen en ik denk dat iedereen die naar Cambodja gaat de tempels bezoekt. We wilde de zonsopgang zien, wat betekende dat we om 5.00 uur in de tuktuk zaten. We waren maar net op tijd. We hadden een super langzame tuktuk en moesten nog een ticket kopen. Dit was wel duur, $20 voor één dag. Maar dit was het zeker waard! Wat een mooie tempels! Heel oud en vooral heel veel. De tuktuk wachtte bij elke tempel op ons om ons naar de volgende te brengen. We lieten in the lonely planet zien welke we graag wilde bezoeken. Ondanks de tuktuk was het heel veel lopen. We hebben die dag 20km gemaakt, door alleen maar rond te lopen in tempels. We hebben er ongeveer 7 bezocht, wat voor ons genoeg was. Sommige boeken een 3 daagse tour en gaan langs alle tempels. Wij hebben alles gezien wat we graag wilde zien en veel lijkt ook op elkaar. Er was de bekende Angkor Wat tempel, die erg mooi was. Daarna hadden we de Bayon tempel, met veel Boeddha gezichten in de stenen. En als laatste (de rest zal ik besparen, haha) was de tempel Ta Phrom. Hier is de film tomb raider opgenomen. Het was super mooi, er groeide allemaal bomen uit de tempel. Veel delen waren ingestort dus konden we niet bezoeken. Ze proberen sommige delen te restaureren, maar willen zoveel mogelijk in de originele staat houden. Het was een lange en hete dag, maar we hebben echt gave tempels gezien. Ik was klaar met alle tempels, want het zijn er overal zoveel! Maar deze moet je echt gezien hebben en zijn totaal anders dan de andere. Na een lange dag zijn we terug gegaan met de tuktuk en heb en wat geslapen in het hostel. S'avonds had ik afgesproken met een meisje van het vrijwilligerswerk waar ik veel mee om ging, die toevallig ook in Siem Reap was. We hebben wat gegeten en gedronken en zijn wat rondgelopen over de markt. We hebben daar een waterslang geproefd. Ik vond het eerst maar een vies idee, maar als je in Cambodja bent moet je gewoon insecten of rare dieren eten haha. Er lagen ook tarantula's maar daar werd ik een beetje onpasselijk van. De waterslang smaakte niet verkeerd, het vlees was oké. Wel had het veel botjes en harde stukken, waardoor het eten lastig was. We hebben hem daarom ook niet helemaal opgegeten.

De volgende dag moest ik om 11.00 uur uitchecken. Ik heb lekker uitgeslapen, gedoucht en mn spullen gepakt. Daarna heb ik nog wat rond gelopen en had eigenlijk alles van de stad wel gezien. Ik heb een chill plekje gezocht om wat te lezen. Toen werd ik geappt door Martina, of ik zin had in een massage. Dus gingen we opzoek naar een spa, waar ik lekker een manicure, pedicure en voetscrub heb gehad. Mijn voeten zien er echt niet uit na 2,5 maand veel lopen. Nu zijn ze weer lekker zacht van het scrubben hihi. We hebben samen wat gegeten en daarna moest ik terug om mijn bus te halen naar Phnom Phen. Die zou om 23.00 vertrekken en rond 6.00 aankomen. Mijn pick-up naar het busstation kwam pas om 23.00 dus ik was bang dat ik de bus gemist had, maar gelukkig was hij nog niet vertrokken.