Hoi An

Hoi An was super mooi! We arriveerde vroeg in de ochtend met de trein in Danang. Vanaf daar was het nog 45 minuten met de bus. Het hotel was groot met een zwembad en lekkere bedden.

We begonnen de ochtend met een wandeling door the old town. Dit is een van de steden van de Unesco Werelderfgoedlijst, daarom moesten we 120.000 dong (5 euro) betalen om de stad te bezoeken. Dit geld gaat naar onderhoud van de stad. De ticket kun je altijd gebruiken dus is een eenmalige uitgave. Met het ticket kun je ook bezienswaardigheden bezoeken. We hebben ontbeten en liepen daarna rond om wat bezienswaardigheden te zien. Hoi An staat bekend om de vele kleermakers, dus sommige van ons lieten jurken of pakken op maat maken. Ik wilde graag een shirt laten maken maar kon op dat moment niks vinden wat ik echt wilde, dus heb ik helaas laten gaan. Nadat we genoeg gezien hadden in de stad zijn we terug gegaan naar het hotel voor een douche na de lange reis. Vervolgens hebben we een fietstour gedaan met gids. We kregen comfortabele fietsen met flessen water en gingen langs het platteland fietsen om de locale bevolking te bezoeken. Dit was erg leuk. Onderweg hebben we mooie boerderijen en rijstvelden gezien. We zijn bij locals gestopt om rijstwijn te proeven en om wat werkzaamheden op het land uit te proberen. We bezochten een echtpaar, de vrouw was 94 en de man 89, die nog altijd fulltime op het land werken. Zij waren erg blij ons te zien en hadden nog goede conditie. Dit was erg bewonderenswaardig.

Na ongeveer 20 kilometer fietsen hebben we de fietsen op een boot geladen en vaarden we terug naar de stad. Terug in het hotel heb ik een uurtje gerelaxt voordat het tijd was om wat te gaan eten. We zijn terug naar the old town gelopen om street food te proberen. We hadden gebarbecued vlees dat je in slabladeren rolt en eet als een soort spring roll, erg lekker. Daarna zijn we naar een bar gegaan en werden gelokt met happy hour. We betaalde één cocktail en kregen de tweede gratis, plus een bucket met drank. Ik hou er niet van om in een vreemd land waar ik niemand ken teveel te drinken, maar gelukkig waren we met een grote groep waardoor ik me veilig voelde en er van kon genieten. We zijn naar een andere bar gegaan waar we nog hebben gedanst en zijn daarna terug naar het hotel gegaan.

De volgende ochtend waren we brak, dus had zin in een rustige dag. Er stond een cooking class op het programma waarbij we zelf rijstvellen en noodles hebben gemaakt. Dit was een initiatief vanuit de reisorganisatie waarmee ik reis. De organisatie helpt jongeren van de arme wijken, zoals lepra gebieden en achterstandswijken, een opleiding te geven voor de toekomst. Ze leren Engels om met toeristen te communiceren. Ook leren ze te koken, bedienen en host functies. Als ze klaar zijn met de opleiding kunnen ze gaan werken in grote luxe hotels of in de toerisme. Het was dus een goed initiatief om daar te gaan koken en eten. Na de cooking class ben ik met wat andere terug gegaan naar het hotel en hebben daar gerelaxt aan het zwembad. Na wat baantjes trekken ben ik gaan lezen om uit te rusten van alle drukke dagen. We zijn tot de avond bij het zwembad gebleven en toen gaan dineren. Na het eten hebben we de avondmarkt bezocht en zijn toen terug gegaan naar het hotel. Het was een erg rustige en relaxte dag, precies wat ik even nodig had.

Nu zit ik in de bus van Hoi An richting Hué, waar we tot morgen middag verblijven. De rit duurt ongeveer 4 uur, mooie tijd om dit te schrijven en foto's te delen op Facebook. Dus mocht je meer foto's willen zien, ik zet ze op mijn Facebook.