De eerste week in Ho Chi Minh Stad

De eerste week in Vietnam gaat heel snel. Vandaag is de culture week afgelopen en dat betekent dat ik morgen begin met het vrijwilligerswerk.

Deze week had ik veel indrukken. De vlucht van Amsterdam naar Doha duurde ongeveer 7 uur, zolang had ik nog nooit gevlogen. De vlucht was wel comfortabel. Er zat niemand naast me en had een eigen deken, kussen en tv-scherm. Na het kijken van een film heb ik geprobeerd te slapen, maar dat was helaas geen succes. Daarna kwam mijn overstap wat ik heel eng vond omdat ik maar 1 uur overstaptijd had. Achteraf niks aan de hand, snel door de bagagecontrole en was binnen 10 minuten bij de gate voor mijn vlucht naar Ho Chi Minh. Ik had nog even tijd om wat water te kopen en naar het toilet te gaan.

De tweede vlucht was iets minder comfortabel, maar nog steeds prima. Deze vlucht duurde weer ongeveer 7 uur en heb de hele vlucht geprobeerd te slapen, weer weinig succes maar wel kunnen rusten. Aangekomen in Ho Chi Minh kreeg ik meteen een klap in mijn gezicht van de warmte. Ik was gekleed op 2 graden in Nederland, dus zat lekker met een fleece vest in het vliegtuig. Die kon natuurlijk meteen uit.

Bij de douane ging alles heel voorspoedig. Ik gaf mijn visa approval letter, mijn paspoort en een pasfoto en na 10 minuten werd mijn naam al omgeroepen. Na betaling van 25 dollar plakte ze mijn visum in mijn paspoort en kon ik door de paspoortcontrole voor de stempel. Mijn bagage was er ook al meteen dus eigenlijk ging alles heel goed.

Aangekomen op het snikhete vliegveld ging ik op zoek maar mijn transfer. Er kwamen zoveel taxi chauffeurs op me af, dat ik na een tijdje wachten besloot te gaan. Voor 5 dollar kon de taxi mij naar de accommodatie brengen. Ik had dat er graag voor over om weg te komen van het vliegveld en mijn transfer kwam niet opdagen. Mijn organisatie waarbij ik het vrijwilligerswerk doe heeft de kosten voor de taxi wel vergoed.

De taxirit was een nare ervaring. We waren nog niet weg of hij riep "give me your money now". Ik was in paniek en wilde het natuurlijk niet geven. Pas bij de slagboom zag ik dat hij moest betalen om van het vliegveld weg te komen en dat bij die 5 dollar in zat. Dus niks aan de hand gelukkig, maar was wel even bang. Wel heeft hij wat geld van me gestolen, doordat ik mijn dollars telde en niet uitkwam. Natuurlijk had hij geen wisselgeld dus hij wilde me helpen met het verrekenen in Vietnamese Dong. Toen pakte hij het geld uit mijn handen en gaf het terug na het pakken van zijn geld. Hij liet het zien en het leek te kloppen, pas gister zag ik dat ik 20 dollar mis. Ze doen dat heel snel en je hoort de verhalen, dus ik keek al op zijn vingers maar het is hem alsnog gelukt blijkbaar. Kleine tegenvaller dus. Wat mij ook op viel was het verkeer. Wat een chaos! Scooters en auto's overal, het is altijd druk en iedereen rijdt overal. Je ziet langs de weg ook overal scooters staan.

Eindelijk aangekomen bij de accommodatie werd ik rondgeleid en kon ik op mijn gemak even uitrusten. We verblijven in een college dus er lopen veel studenten. Deze studenten spreken weinig Engels dus willen graag van je leren door met je te praten. Ook raakte sommige mij aan alsof ik een celebrity was (Later hoorde ik dat dat komt omdat ik blank ben, dat willen ze daar allemaal zijn en vinden dat mooi). Heb mijn spullen in de kamer uitgestalt en ben even gaan douchen. De meiden van mijn kamer waren allemaal op een weekendtrip dus het was lekker rustig op de kamer. Ondertussen was het al 18.00 uur en spraken wat vrijwilligers me aan om mee te gaan eten in de kantine. Na een soepje en wat groente ben ik terug naar mijn kamer gegaan om te slapen. Toen kwamen ondertussen alle meiden langzaam terug en er arriveerde nieuwe vrijwilligers. Veel slapen was er dus niet bij. We liggen met 12 meiden op een kamer dus er is altijd wel wat geluid. Toen het eindelijk stil was kon ik niet meer slapen.

De volgende ochtend moesten we om half 9 verzamelen voor de culture week. We doen allerlei activiteiten en excursies om het land te leren kennen. Ik stond op alsof ik flink was losgegaan de avond ervoor. Na een ontbijtje ging het wel weer wat beter en leerde ik wat nieuwe mensen kennen. We begonnen met het verkennen van de buurt. De coördinator liet zien waar de pinautomaten, supermarkten en wisselkantoren waren. Daarna zijn we naar het war museum geweest. Dit was weg heftig en de meeste waren flink aangeslagen door alle foto's die we te zien kregen. Daarna zijn we naar de ben thanh market gegaan. Een mega overdekte markt (denk aan een bazaar) met allerlei souvenirs, kleding en voedsel. Het hoort bij de cultuur om af te dingen dus sommige waren flink aan het onderhandelen. Ik zelf ben daar niet zo goed in, maar andere konden mij helpen, hihi. Na het leeg drinken van een kokosnoot zijn we teruggegaan naar de accommodatie. We konden wat eten in de kantine en toen wilde de meeste vroeg naar bed. Ik besloot dat ook te doen en heb weer geen oog dicht kunnen doen.

Dinsdag was ik dus zo moe dat ik aan alles ging twijfelen. Moet ik gewoon gaan? Is dit wel iets voor mij? Ik wist dat het door de vermoeidheid kwam dus probeerde me erover heen te zetten. Na het ontbijt gingen we naar het reunification palace. Het was leuk om te zien hoe de president daar leefde en hoe anders dat is dan in Nederland. Daarna zijn we naar de Notre Damme church geweest en mochten we even binnen kijken. Aan de overkant was een groot en mooi postkantoor die we mochten bezoeken om souvenirs te kopen of post te versturen. De lunch hebben we gegeten in een Vietnamees restaurant. Allemaal kleine schaaltjes om te delen met vlees, vis, groente en natuurlijk rijst en bouillon. Daarna gingen we terug naar de school om armbandjes te maken voor weeskindjes. In Vietnam zijn er veel weeskindjes. Dit komt omdat het een schande is om zwanger te raken van bijvoorbeeld een one night stand. Niemand mag het weten en na de bevalling dumpen ze de baby's in een tempel, kerk of andere openbare plek. De regering probeert het probleem aan te pakken en te zoeken naar oplossingen hiervoor. Na het maken van een aantal armbandjes hebben we wat activiteiten gedaan met de studenten van de school om hun Engels te verbeteren. Heel grappig om spelletjes met hen te doen. Na het programma hebben we wat gegeten in de kantine en zijn we naar District 1 gegaan. Daar is alles nog massaler en krijg je een echt stadsgevoel. Om 23.00 moeten we terug zijn in de dorms, dus we lagen er op tijd in. Als je langer weg wil blijven moet je een hostel of hotel boeken. In de taxi terug was het een klein feestje. De taxichauffeur vond het erg leuk en zette muziek op als de Backstreet Boys en wij moesten meezingen. Dat was de leukste taxirit die ik ooit heb gehad, haha

Woensdag ochtend na het ontbijt zijn we begonnen met een Vietnamese taal- en cultuurles. Heel grappig om wat Vietnamese woorden te leren en meer te weten over omgangsgebruiken. Daarna hebben we snel een kopje koffie gedronken bij een locale coffee house. Normaal gaan we naar the coffee house, beetje hetzelfde als Starbucks maar dan goedkoop en goede koffie (wifi is ook handig, aangezien die niet goed werkt in de accommodatie). Nu wilde we een local steunen dus besloten we daar koffie te drinken. We werden met open armen ontvangen en de vrouw sprak goed Engels. Super sterke maar lekkere koffie, gewoon buiten op de stoep op een heel laag krukje. Daarna zijn we naar een locale markt geweest. Het regende hard dus het programma werd geskipt, maar we wilde zelf graag alsnog naar die markt gaan. Heb gelijk maar een poncho gekocht, want als het regent komt het met bakken uit de hemel. De locale markt was heel anders dan de toeristische markt. We waren een van de weinige westerlingen die daar rond liepen en iedereen wilde ons spullen verkopen en met ons praten. Na een uurtje waren we dat wel zat en moesten we terug naar de school. Toen hebben we verse en gefrituurde Vietnamese loempia's gemaakt en deze meteen als avondmaaltijd gegeten. Na het eten zijn we naar het backpackers district gegaan om de winkels te bekijken. Sommige wilde een massage, ik had daar geen zin in dus heb ik met een ander meisje wat souvenirs gekocht. We hebben ook wat Westers eten ergens gegeten, crêpes met fruit. Dat was wel lekker na 2 keer per dag rijst en noedels eten. Toen we weer compleet waren zijn we teruggegaan om te slapen. Dit is de eerste nacht dat ik de hele nacht heb doorgeslapen.

Donderdag zijn we na het ontbijt vertrokken naar Cu Chi tunnels. Deze werden tijdens de Vietnam oorlog gebruikt om te verstoppen en doorheen te kruipen. We konden allemaal dingen bekijken, hoe ze de bommen ontmantelde en het eten maakte van onder de grond. Sommige wilde graag de tunnel in. Omdat wij als Westerlingen over het algemeen niet in de originele tunnels passen, hebben ze voor toeristen grotere tunnels nagebouwd. Ik zelf houd niet van die kleine gangetjes waar je niks kan zien, dus met nog wat andere die niet wilde hebben we de andere opgewacht. Die kwamen zwetend en kreunend boven, omdat je op je hurken 100 meter moet lopen onder de grond, met 34 graden. Toen iedereen boven was zijn we met de bus terug gegaan en hebben we gegeten in een Vietnamees restaurant. We kregen verse loempia's dir we zelf konden vullen en een hele vis die we in zijn geheel konden eten. Na de lunch zijn we terug gegaan naar de school voor een meeting over het vrijwilligerswerk. Ik ga werken in een food shop, die zorgen voor voedsel voor daklozen en armere mensen. Na de meeting waren we klaar met de culture week en zijn we naar de avondmarkt gegaan. Daar hebben we wat spulletjes gekocht met flink afdingen. Daarna hebben we een biertje gedronken in een bar vlakbij de school. Ze schenken eigen gebrouwen Vietnamees bier voor €0,20 en dan heb je een pul. En het was nog lekker ook!

Vandaag ben ik begonnen met mijn eerste dag op het vrijwilligerswerk. Ik moet ongeveer 10 minuten lopen en dan 20 minuten met de bus. Eerst mochten we helpen met het schillen en snijden van de groente. Vervolgens wat voorbereidingen getroffen voor wanneer het eten begon. Toen de mensen binnen kwamen werd het druk en ook harder werken. Ik stond bij de soep om deze te geven aan de mensen. Na het opruimen waren we klaar en waren we al rond 13.00 uur terug bij de accommodatie. Heb toen wat geluncht in de kantine en mijn kleding gewassen. Nu zit ik in een koffie tentje te genieten van een lekkere ijskoffie. Vanavond ga ik sushi eten in het centrum met wat andere vrijwilligers. Morgen gaan veel mensen weg dus verhuis ik van het bovenste bed naar het onderste bed, dat lijkt me fijner.

Dit was een lange blog, maar zo kan ik de geïnteresseerde op de hoogte houden en ook heb ik een soort dagboek voor mezelf. Tot snel :)