Luang Prabang

Vanaf Hanoi was het maar 1 uurtje vliegen naar Luang Prabang, Laos. Dit wordt ook wel de leukste stad van zuid oost Azië genoemd. Aangekomen op het vliegveld ging alles heel snel en soepel. Mijn visum was binnen 5 minuten klaar en ook mijn bagage was er al. De taxi op het vliegveld hebben een vaste prijs. Je koopt een ticket, noemt de naam van je hostel en je wordt gebracht. In minder dan een uur na landing was ik al in mijn hostel. Wat erg fijn was, aangezien ik de laatste avond in Vietnam een voedselvergiftiging heb opgelopen. Ik was dus toe aan een bed. Het hostel was erg mooi en ik deelde een kamer met 4 personen. Helaas heb ik niet veel tijd gehad om de stad te verkennen en mensen te leren kennen, omdat ik met buikpijn en diarree op bed lag. De volgende ochtend besloot ik te verhuizen naar een hostel met een eigen kamer, wel wat duurder maar ik had de rust echt nodig. Ook in het andere hostel was het toilet buiten, wat erg vervelend is als je vaak naar het toilet moet. Aangekomen in het nieuwe hostel mocht ik vroeger inchecken zonder bijbetaling, omdat ik letterlijk aan kwam wankelen met mijn backpack. Ook had ik betaal voor een single room, maar hebben me gratis geüpgraded naar een driepersoonskamer. Ik had dus een mega kamer voor mezelf en heb daar de hele dag op bed gelegen en ben alleen s'avonds even een rondje gaan lopen om nieuw water en wat eten te gaan scoren.

De volgende ochtend ging het wat beter en besloot ik het ontbijt van het hostel te proberen. De eieren met bacon klonken nog wat te heftig dus ik tkoos voor een bananenpannenkoek. Die was erg lekker en dat ging gelukkig goed. Na het ontbijt heb ik gedoucht en mijn bed riep me terug, maar ik vond het te zonde om weer een dag te slapen. Ik besloot een fiets te huren om wat van de stad te zien. Helaas waren de fietsen op dus ging ik wandelen. Ik liep langs mooie tempels en heb sommige bezocht, zoals de bekende wat xien thong. Verder heb ik lekker langs de Mekong rivier gewandeld en kwam ik langs de Phousi mountain midden in de stad. Ik keek omhoog en wilde graag naar de top. Ik besloot te gaan en na 350 treden verder was ik eindelijk op de top. Mijn lichaam vond dit nog niet zo'n goed idee en voelde me erg duizelig. Gelukkig waren er bankjes in overvloed en na wat water ging het weer beter. Toen kon ik genieten van het uitzicht, wat echt super mooi was. Je hebt uitzicht over de hele stad en rivier. Na een tijd te hebben gerust moest ik weer naar beneden afdalen. Daarna heb ik nog wat door de oude straten geslenterd en zag at het al avond was. Ik ben naar de avondmarkt gelopen en heb daar wat gegeten. Ik ben daar mijn oude tourgroup tegen gekomen en we hebben afgesproken de volgende dag naar de watervallen te gaan. Daarna besloot ik om maar vroeg naar bed te gaan, omdat ik voelde dat deze dag toch veel had gevraagd na de dagen ziek zijn.

Wat mij direct opviel in deze stad, was dat de mensen veel relaxter zijn dan in Vietnam. Ze zijn veel minder opdringerig, eerlijk en heel behulpzaam. Het verkeer is ook erg rustig, wat een verademing was na Vietnam.

De volgende ochtend voelde mijn buik heel wat beter. Na het ontbijt ben ik richting het hotel van de tourgroup gelopen om gezamenlijk naar de watervallen gegaan. Grappig dat ik hen tegen kwam, nu kon ik ook flink besparen op een tuktuk en had ik gezelschap. Want het nadeel van een single room is dat je niet veel mensen ontmoet. Zodra ik helemaal beter ben ga ik terug naar gedeelde slaapzalen in hostels. Met de tuktuk was het een eindje rijden, maar het was het helemaal waard. De watervallen waren zo mooi! Blauw water en heel schoon. Het was niet heel warm omdat de zon er niet was, maar we besloten toch in het water te gaan. Het was ijskoud! Na wat foto's zijn we er snel weer uitgeklommen. Toen zijn we verder omhoog gelopen om meer van de waterval te zien. We konden helemaal naar de top, maar dat was zwaar en lang en hadden niet meer veel tijd omdat de tuktuk op ons aan het wachten was. We besloten nog even wat te lunchen en opeens begon de zon volop te schijnen. We hebben nog even genoten van het zonnetje met het uitzicht en zijn toen terug gegaan. Na het omkleden ben ik een rondje gaan lopen door het centrum en heb daar een heerlijke pizza gegeten in een Italiaans restaurantje. Ook heb ik het lokale biertje geprobeerd, wat erg lekker was. Mijn maag en darmen konden het aan dus ik denk dat ik goed ben hersteld. Na het eten ben ik naar de avondmarkt gelopen en heb daar wat foto's gemaakt van street food kraampjes, daar houd ik van. Later op de avond heb ik een varkensspiesje geprobeerd, maar niet helemaal opgegeten omdat ik toch nog een beetje huiverig was voor wat mijn buik zou doen. Maar wilde het proberen, omdat Luang Prabang bekend staat om goed eten. Ik besloot vroeg terug te gaan naar het hotel om weer vroeg op te staan voor de monnikenloop. Op de terugweg kwam ik de groep weer tegen en heb een drankje gedaan, waarna ik terug ging naar het hotel. Heb meteen mijn ticket geboekt voor de nachtbus de volgende avond richting Vientiane.

Vanochtend ging mijn wekker om 5 uur, om de monniken te zien. Ik liep naar de hoofdstraat en om 6 uur kwamen de monniken. Ze lopen door de straten om eten te verzamelen van de lokale bevolking, die op kleedjes voedsel uitdelen. Ze doen dit elke ochtend om zo het eten van de dag te verzamelen. Het was eigenlijk niet zo interessant om te zien, omdat asociale toeristen de weg blokkeerden. Er werd verteld dat je een gepaste afstand moet houden, de monniken niet mag aanraken en als je foto's maakt moet dat zonder flits. Toch zijn er altijd mensen die veel te dichtbij komen en blijven fotograferen met flits. Ook werden de monniken door sommige gevolgd en mensen duwde me weg om foto's te maken. Met plaatsvervangende schaamte ben ik na een aantal minuten alweer weg gegaan. Ik heb nog twee uurtjes geslapen en toen ontbeten en uitgecheckt. Ik ben weer naar het centrum gewandeld en heb daar een tijdje langs de Mekong rivier gezeten en nog het Royal palace bezocht. Na het avondeten ben ik teruggegaan naar het hotel. De hoteleigenaar heeft me met zijn motor naar het busstation gebracht, voor de nachtbus naar Vientiane. Het is een rit van 10 uur en het is een slaapbus. Ik heb gehoord dat de bussen altijd te laat zijn en de rit veel langer duurt, dus ben erg benieuwd hoe de rit gaat verlopen. Er werd mij geadviseerd om een aantal dagen te stoppen in Vang Vieng. Dat is een echt party backpackersoord. Ik wil meer van het land zien en niet in een dorpje belanden om te drinken en waar alles is gemaakt voor drinkende toeristen. Dus heb besloten de lange busreis voor lief te nemen en rechtstreeks naar Vientiane te reizen.